تفاوت کرم ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی: مزایا و معایب آنها

شناخت انواع کرم ضد آفتاب شیمیایی و فیزیکی

کرم ضدآفتاب یکی از محصولات مهم در حفاظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید است. در بازار دو نوع کرم ضدآفتاب وجود دارد: کرم ضدآفتاب شیمیایی و کرم ضدآفتاب فیزیکی. در این مقاله، به بررسی و توضیح درباره کرم‌های ضدآفتاب شیمیایی و فیزیکی، روش استفاده، تاثیرات، فواید و معایب هرکدام از آنها می‌پردازیم.

کرم ضد آفتاب فیزیکی (PHYSICAL SUNSCREEN) چیست؟

کرم ضدآفتاب فیزیکی یا فیزیکال که به نام فاقد جاذب شیمیایی نیز شناخته می‌شود، یکی از انواع محافظت‌کننده‌های پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید است که با استفاده از مواد معدنی و طبیعی، پوست را از اثرات مخرب اشعه‌های ماورای بنفش (UV) محافظت می‌کند. این نوع کرم ضدآفتاب به عنوان جایگزینی طبیعی و سالم برای کرم‌های ضدآفتاب شیمیایی شناخته شده است.

اصول عملکرد کرم ضدآفتاب فیزیکی بر پایه دو عامل اصلی استوار است: پراکندگی و جذب. این کرم‌ها از مواد معدنی مانند دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی تشکیل شده‌اند که به صورت میکروسکوپی روی پوست پخش شده و نور خورشید را پراکنده می‌کنند. این عمل باعث محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر نور خورشید UV-A و UV-B می‌شود.

علاوه بر پراکندگی، کرم ضدآفتاب فیزیکی نیز قادر است به اندازه‌ای از اشعه‌های خورشید جذب کند. مواد معدنی موجود در این کرم‌ها، به دلیل وجود الکترون‌های آزاد، قادر به جذب فوتون‌های نور هستند. این فوتون‌ها در مقابل پوست جذب شده و تبدیل به حرارت می‌شوند. این عمل باعث کاهش دمای پوست و جلوگیری از تاثیرات مضر اشعه‌های خورشیدی می‌شود.

کرم ضدآفتاب فیزیکی علاوه بر محافظت از پوست در برابر اشعه‌های UV، دارای خصوصیات دیگری نیز است. برخی از این خصوصیات عبارتند از: عدم نیاز به زمان جذب، عدم تحریک پوست و عدم احتمال حساسیت و التهاب پوست. این کرم‌ها عموماً برای انواع پوست حتی پوست‌های حساس و مستعد التهاب نیز مناسب هستند.

به طور کلی، کرم ضدآفتاب فیزیکی به دلیل استفاده از مواد طبیعی و معدنی، برای حفاظت از پوست در برابر اشعه‌های خورشیدی بسیار مؤثر است. با توجه به خصوصیات مثبت این نوع کرم ضدآفتاب، استفاده از آن به عنوان یک روش سالم و ایمن در مقابل اثرات مخرب اشعه‌های UV، توصیه می‌شود.

کرم ضدآفتاب شیمیایی (Chemical Sunscreen) چیست؟

کرم ضدآفتاب شیمیایی نوعی کرم است که با استفاده از ترکیبات شیمیایی، پوست را از اشعه‌های خورشید محافظت می‌کند. این ترکیبات شیمیایی معمولاً شامل عناصر اوکسینوبنزون، سالیسیلات‌ها، اکسید روتیل، اکسید سینک، اکسید روتنیوم و سایر ترکیبات شبه فلزات است. این عناصر به عنوان فیلترهای محافظ در کرم ضدآفتاب شیمیایی عمل می‌کنند و با جذب و پراکندگی اشعه‌های خورشید، پوست را از آن‌ها محافظت می‌کنند و با جذب نور خورشید، انرژی آن را به حرارت تبدیل می‌کنند و از پوست دور می‌کنند. این نوع کرم، نیاز به حدود 15-30 دقیقه برای جذب دارد تا به طور کامل اثر خود را نشان دهد. این نوع کرم ضدآفتاب برای پوست‌های نرمال و معمولی مناسب است و به خوبی از راه پوست جذب می‌شود .

هر دو نوع کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی در محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر UVA و UVB موثر هستند. همچنین، هر دو نوع کرم ضدآفتاب باید دارای فاکتور حفاظتی (SPF) مناسب باشند که بسته به نوع پوست و شرایط آفتاب‌سوزی، باید انتخاب شود. هرچند نوع سومی به نام کرم ضدآفتاب هیبریدی نیز موجود می‌باشد که از ترکیب نوع فیزیکی و شیمیایی ساخته شده است. این نوع از کرم ضدافتاب، تعدادی از اشعه‌های مضر نور فرابنفش خورشید را مانند نوع فیزیکی، بازتاب داده و تعدادی از آن‌ها را نیز مانند نوع شیمیایی، به گرما تبدیل می‌کند.

هرآنچه که باید درباره کرم ضدآفتاب بدانید را در مقاله راهنمای کامل و گام به گام ضدآفتاب چیست بخوانید.

ترکیبات و مشتقات کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی:

ترکیبات کرم ضدآفتاب فیزیکی شامل دیوکسید تیتانیوم، اکسید روی، اکسید روتنیوم و مواد معدنی دیگر می‌شود. این ترکیبات به صورت میکروسکوپی روی پوست پخش شده و نور خورشید را پراکنده می‌کنند.

ترکیبات کرم ضدآفتاب شیمیایی شامل مواد شیمیایی مانند اکسید بنزوفنون، اکسید سینامات، اکسید پارا-آمینو بنزوئیک اتیل، اکسید روتیل، اکسید سینک، اکسید روتنیوم، سایر ترکیبات شبه فلزات و مواد شیمیایی دیگر می‌شود. این ترکیبات با جذب اشعه‌های خورشید و تبدیل آنها به حرارت، پوست را محافظت می‌کنند.

در هر صورت، ترکیبات و مشتقات کرم ضدآفتاب باید براساس استانداردهای بهداشتی و فاقد مواد مضر برای پوست باشند.

تفاوت ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی در چیست؟

کرم‌های ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی، دو نوع کرم هستند که برای محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید استفاده می‌شوند. تفاوت کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی در مکانیسم عملکرد آن‌ها است.

هر دو نوع کرم ضدآفتاب می‌توانند از پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید محافظت کنند، اما کرم‌های فیزیکی به عنوان یک لایه محافظ مادی عمل می‌کنند و از جذب اشعه‌های خورشید جلوگیری می‌کنند، در حالی که کرم‌های شیمیایی با جذب اشعه‌ها و تبدیل آن‌ها به انرژی دیگر، پوست را محافظت می‌کنند. همچنین، کرم‌های فیزیکی معمولاً برای پوست حساس و قابل تحمل بیشتر مناسب هستند، در حالی که کرم‌های شیمیایی برای پوست چرب و مختلط مناسب‌‌تر هستند.

تفاوت‌های اصلی بین این دو نوع کرم به شرح زیر است:

1. ترکیب شیمیایی:

• کرم های ضدآفتاب فیزیکی: این نوع کرم‌ها از ترکیبات معدنی مانند دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی ساخته شده‌اند. این ترکیبات با جذب و پراکندگی اشعه خورشید، باعث تشکیل لایه‌ای بر روی پوست می‌شوند که از نفوذ اشعه مضر خورشید به پوست جلوگیری می‌کند.
• کرم های ضدآفتاب شیمیایی: این نوع کرم‌ها از ترکیبات شیمیایی مانند آوبنزون، اکسینوکسات، و اوکتینوکسات ساخته شده‌اند. این ترکیبات با جذب اشعه خورشید و تبدیل آن به گرما، از نفوذ اشعه مضر به پوست جلوگیری می‌کنند.

2. رفتار در برابر نور:

• کرم های ضدآفتاب فیزیکی: این نوع کرم‌ها بلافاصله پس از استفاده می‌توانند محافظت کننده باشند، زیرا لایه‌ای بر روی پوست ایجاد می‌کنند و اشعه‌های خورشید را پراکنده می‌کنند و می‌توانند بلافاصله جذب پوست شوند.
• کرم های ضدآفتاب شیمیایی: این نوع کرم‌ها باید حداقل ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض نور خورشید استفاده شوند، تا بتوانند به طور کامل جذب شوند و به عنوان محافظت‌کننده عمل کنند.

3. عوارض جانبی:

• کرم های ضدآفتاب فیزیکی: این نوع کرم ها برای اکثر افراد قابل استفاده هستند و به طور کلی خطر کمتری از عوارض جانبی دارند. آنها معمولاً برای پوست‌های حساس و آلرژیک مناسب هستند.
• کرم های ضدآفتاب شیمیایی: برخی از افراد ممکن است به ترکیبات شیمیایی موجود در این کرم‌ها حساسیت نشان دهند و عوارض جانبی مانند تحریک پوست، خارش و قرمزی را تجربه کنند.

به طور کلی، هر نوع کرم ضدآفتاب مزایا و معایب خود را دارد و باید با توجه به نوع پوست و نیازهای فرد استفاده شود.

کاربرد و عملکردهای کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی:

کرم ضدآفتاب فیزیکی نیز همانند کرم ضدآفتاب شیمیایی، برای حفاظت از پوست در برابر اشعه‌های خورشید استفاده می‌شود. اما عملکرد و کاربردهای آن با کرم ضدآفتاب شیمیایی متفاوت است.

• کرم ضدآفتاب فیزیکی با استفاده از ترکیبات معدنی مانند اکسید روتیل و اکسید روتنیوم عمل می‌کند. این ترکیبات به عنوان یک لایه محافظ روی پوست قرار می‌گیرند و با انعکاس اشعه‌های خورشید، از ورود آنها به پوست جلوگیری می‌کنند. به عبارت دیگر، کرم ضدآفتاب فیزیکی عملکرد خود را از طریق انعکاس نور خورشید بر روی پوست انجام می‌دهد.
• کاربردهای کرم ضدآفتاب فیزیکی نسبت به کرم ضدآفتاب شیمیایی نیز متفاوت است. یکی از مزایای استفاده از کرم ضدآفتاب فیزیکی، عدم وجود ترکیبات شیمیایی در آن است. این به معنای عدم وجود خطر واکنش‌های حساسیتی و عوارض جانبی است. همچنین، کرم ضد افتاب فیزیکی قابل استفاده برای افراد با پوست حساس و مشکلات پوستی مانند آکنه و جوش و منافذ باز کارآمد است. کرم ضد آفتاب فیزیکی نیز دارای برخی محدودیت‌ها است. یکی از این محدودیت‌ها، قابلیت جذب کرم در پوست است. کرم ضدآفتاب فیزیکی به دلیل عدم وجود ترکیبات شیمیایی جذب کمتری در پوست دارد و برای پوست‌های چرب و چرب باقی می‌ماند. همچنین، این نوع کرم ضدآفتاب ممکن است پوست را سفید و چرب نشان دهد که ممکن است برخی افراد را از استفاده آن منصرف کند.

در نهایت، انتخاب بین کرم ضدآفتاب شیمیایی و فیزیکی بستگی به نوع پوست، نیازهای فرد و ترجیحات شخصی دارد. همچنین، بهتر است قبل از استفاده از هر نوع کرم ضدآفتاب، با متخصص پوست مشورت کنید تا بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنید.

کرم ضدآفتاب فیزیکی بهتر است یا ضدآفتاب شیمیایی؟

نوع کرم ضدآفتابی که بهتر است استفاده کنید، بستگی به نیازها و ترجیحات شما دارد. کرم ضدآفتاب فیزیکی از طریق انعکاس و پراکندگی اشعه مضر خورشید از پوست شما جلوگیری می‌کند و معمولاً برای پوست حساس و مشکلات پوستی مانند آکنه مناسب است. این نوع کرم ضدآفتاب معمولاً حاوی عناصر معدنی مانند اکسید روی و تیتانیوم دی‌اکسید است.

کرم ضد آفتاب شیمیایی به صورت شیمیایی با پوست تعامل می‌کند و اشعه خورشید را درون پوست جذب می‌کند و آن را به حرارت تبدیل می‌کند. این نوع کرم ضدآفتاب معمولاً قابل استفاده برای همه انواع پوست است و در برخی از محصولات حاوی ترکیبات مانند اکسید روی و اکسید سینک است.

راه تشخیص کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی:

راه تشخیص کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی به شکل زیر است:

1. کرم ضدافتاب فیزیکی: این نوع کرم‌ها معمولاً حاوی مواد معدنی مانند اکسید روی یا تیتانیوم دی‌اکسید هستند. برای تشخیص این نوع کرم‌ها، به دنبال عبارات مانند "فیزیکی"، "معدنی"، "محافظت فیزیکی" و یا "محافظت از طریق انعکاس" در بسته‌بندی محصول باشید. همچنین، این کرم‌ها معمولاً رنگ سفید یا سفید به روشن است.

2. کرم ضدافتاب شیمیایی: این نوع کرم‌ها حاوی مواد شیمیایی مانند اوکسینات، سالوسیلات و بنزوفنون هستند. برای تشخیص این نوع کرم‌ها، به دنبال عبارات مانند "شیمیایی"، "محافظت شیمیایی"، "محافظت از طریق جذب" یا جاذب شیمیایی" در بسته‌بندی محصول باشید. همچنین، این کرم‌ها معمولاً رنگ شفاف یا رنگی دارند.

توصیه می‌شود قبل از خرید کرم ضدآفتاب، برچسب محصول را به دقت مطالعه کنید تا نوع کرم ضدآفتاب را مشخص کنید.

آشنایی با تمامی فواید و خواص کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی:

کرم ضدآفتاب فیزیکی:

• کرم ضدآفتاب فیزیکی بلافاصله پس از استفاده تاثیر خود را نشان می‌دهد و نیازی به 15-20 دقیقه انتظار برای جذب کرم ندارد.
• این نوع کرم ضدآفتاب برای پوست‌های حساس و آسیب پذیر مناسب است، زیرا مواد معدنی آن به طور طبیعی در پوست جذب می‌شوند و اغلب باعث حساسیت یا التهاب نمی‌شوند.

کرم ضدآفتاب شیمیایی:

• کرم ضدآفتاب شیمیایی نیاز به حدود 15-20 دقیقه برای جذب کرم دارد تا به طور کامل اثر خود را نشان دهد.
• این نوع کرم ضدآفتاب برای پوست‌های عادی و معمولی مناسب است و به خوبی از پوست جذب می‌شود.
•  این نوع کرم ضدآفتاب معمولاً بافت سبک‌تری دارد و می‌تواند به راحتی جذب شود.

هر دو نوع کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی در محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر UVA و UVB موثر هستند. همچنین، هر دو نوع کرم ضدآفتاب باید دارای فاکتور حفاظتی (SPF) مناسب باشند که بسته به نوع پوست و شرایط آفتاب‌سوزی، باید انتخاب شود.

بهترین زمان برای استفاده از کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی:

بهترین زمان برای استفاده از هر دو نوع کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی، قبل از بیرون رفتن به آفتاب است. کرم ضد افتاب شیمیایی باید حداقل 15-20 دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض آفتاب بر روی پوست استفاده شوند تا به طور کامل جذب شوند و تاثیر خود را نشان دهند. همچنین، در صورت لزوم، باید هر 2 ساعت یا بعد از شنا یا تعرق زیاد، مجدداً از کرم ضدآفتاب استفاده شود. هرچند کرم ضدآفتاب فیزیکی بلافاصله پس از استفاده تاثیر خود را نشان می‌دهد و نیازی به زمان برای جذب کرم ندارد.

کرم ضدآفتاب فیزیکی برای چه افرادی مناسب است؟

کرم ضدآفتاب فیزیکی برای افرادی که پوست حساس و آلرژیک دارند مناسب است. همچنین، افرادی که به ترکیبات شیمیایی موجود در کرم های ضدآفتاب شیمیایی حساسیت نشان می‌دهند، می توانند از کرم ضدآفتاب فیزیکی استفاده کنند.

کرم ضدآفتاب شیمیایی برای چه افرادی مناسب است؟

کرم ضدآفتاب شیمیایی برای افرادی مناسب است که پوستشان حساسیت یا آلرژی ندارد و قادر به تحمل ترکیبات شیمیایی موجود در این کرم‌ها هستند.

کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی برای چه نوع پوست‌هایی مناسب است؟

کرم ضدآفتاب فیزیکی برای انواع پوست‌های حساس، پوست‌های چرب و پوست‌های با مشکلات پوستی مانند آکنه و منافذ باز مناسب است. این نوع کرم ضدآفتاب به دلیل عدم وجود ترکیبات شیمیایی، خطر واکنش‌های حساسیتی و عوارض جانبی را کاهش می‌دهد. برای شناخت نوع پوست خود، مقاله راهنمای کامل شناخت نوع پوست را مطالعه کنید.

اما کرم ضدآفتاب شیمیایی برای انواع پوست‌های عادی تا خشک مناسب است. این نوع کرم ضدآفتاب معمولاً قابل جذب در پوست است و به دلیل وجود ترکیبات شیمیایی، می‌تواند در مقابل اشعه‌های خورشید بیشتر محافظت کند.

بنابراین، برای انتخاب بین کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی، نوع پوست و نیازهای شخصی باید مدنظر قرار گیرد. همچنین، مشورت با متخصص پوست می‌تواند بهترین راهنمایی در این زمینه باشد.

آیا کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی برای دور چشم مناسب است؟

استفاده از کرم ضدآفتاب برای منطقه دور چشم بستگی به نوع کرم ضدآفتاب و حساسیت پوست شما دارد. در صورتی که پوست دور چشم شما حساس است، بهتر است از کرم ضدآفتاب فیزیکی استفاده کنید، زیرا این نوع کرم ضدآفتاب عمدتاً ترکیبات معدنی دارد و خطر واکنش‌های حساسیتی را کاهش می‌دهد. همچنین، کرم ضدآفتاب فیزیکی معمولاً بافت سنگین‌تر و چرب‌تری دارد که می‌تواند به پوست خشک دور چشم کمک کند.

اما اگر پوست دور چشم شما مشکلات خاصی ندارد و حساسیت زیادی ندارید، می‌توانید از کرم ضدآفتاب شیمیایی استفاده کنید. این نوع کرم ضدآفتاب معمولاً بافت سبک‌تری دارد و می‌تواند به راحتی جذب شود.

به هر حال، قبل از استفاده از هر نوع کرم ضدآفتاب برای منطقه دور چشم، بهتر است با متخصص پوست مشورت کنید تا بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنید و توجه داشته باشید که کرم ضدآفتاب باید به صورت منظم و به میزان کافی استفاده شود تا پوست شما در مقابل اشعه‌های خورشید محافظت شود.

کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی برای زنان باردار و شیرده و کودکان:

استفاده از کرم ضدآفتاب برای کودکان، زنان باردار و شیرده، بسیار مهم است. اما بهتر است از کرم ضدآفتاب فیزیکی استفاده کنید، زیرا این نوع کرم ضدآفتاب حاوی ترکیبات معدنی مانند اکسید روی است که به پوست نفوذ کمتری دارد و خطر جذب مواد مضر را کاهش می‌دهد. همچنین، کرم ضدآفتاب فیزیکی عمدتاً به عنوان یک لایه محافظ در روی پوست قرار می‌گیرد و به صورت فیلتری عمل می‌کند.

به هر حال، قبل از استفاده از هر نوع کرم ضدآفتاب، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین گزینه را برای شما توصیه کند. همچنین، توجه داشته باشید که کرم ضدآفتاب باید به صورت منظم و به میزان کافی استفاده شود تا پوست شما در مقابل اشعه‌های خورشید محافظت شود.

روش و طرز صحیح مصرف کرم های ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی:

طریقه استفاده از کرم ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی به شکل زیر است:

1. کرم ضدآفتاب فیزیکی:

• قبل از استفاده، پوست خود را تمیز کنید و خشک کنید.
• مقدار کافی از کرم را بر روی پوست صورت، گردن، دست‌ها و سایر قسمت‌های بدن که در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، بمالید.
• کرم را به طور یکنواخت و با حرکات ماساژ به پوست خود بمالید تا کاملاً جذب شود.
• در صورت نیاز، هر 2 تا 3 ساعت یا بعد از شنا یا تعریق شدید، مجدداً کرم را بمالید.

2. کرم ضدآفتاب شیمیایی:

• قبل از استفاده، پوست خود را تمیز کنید و خشک کنید.
• مقدار کافی از کرم را بر روی پوست صورت، گردن، دست‌ها و سایر قسمت‌های بدن که در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، بمالید.
• کرم را به طور یکنواخت و با حرکات ماساژ به پوست خود بمالید تا کاملاً جذب شود.
• پس از حدود 15-20 دقیقه، کرم ضدآفتاب شیمیایی باید به طور کامل جذب شود و می‌توانید آرایش خود را انجام دهید.

توصیه می‌شود که کرم ضدآفتاب را حتی در روزهای ابری و در فصول سرد نیز استفاده کنید، زیرا اشعه مضر خورشید حتی در این شرایط نیز می‌تواند به پوست شما آسیب برساند. همچنین، بهتر است کرم ضدآفتاب را به صورت منظم و به میزان کافی استفاده کنید تا پوست شما در مقابل اشعه‌های خورشید محافظت شود.

عوارض احتمالی و جانبی استفاده از کرم های ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی:

استفاده از کرم های ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی ممکن است به عوارض و جانبی های زیر منجر شود:

1. حساسیت پوستی: برخی افراد ممکن است به ترکیبات موجود در کرم های ضدآفتاب حساسیت داشته باشند و علائمی مانند خارش، قرمزی و تحریک پوست را تجربه کنند.

2. انسداد منافذ پوست: استفاده بیش از حد از کرم های ضدآفتاب ممکن است منافذ پوست را انسداد کند و باعث بروز جوش و آکنه شود.

3. تحریک چشم: استفاده از کرم های ضدآفتاب شیمیایی ممکن است باعث تحریک چشم شود و علائمی مانند سوزش، خارش و قرمزی چشم را ایجاد کند.

4. جذب مواد شیمیایی: کرم های ضدآفتاب شیمیایی ممکن است حاوی مواد شیمیایی ضار باشند که ممکن است به بدن جذب شوند و عوارض جانبی مانند تحریک سیستم عصبی، اختلالات هورمونی و اثرات سمی داشته باشند.

5. خطر افزایش سوختگی: استفاده نادرست یا ناکافی از کرم های ضدآفتاب ممکن است منجر به سوختگی ناشی از اشعه‌های خورشید شود.

به هر حال، همواره بهتر است قبل از استفاده از هر نوع کرم ضدآفتاب، با پزشک خود مشورت کنید و توصیه های او را در مورد استفاده صحیح و مناسب این محصولات دنبال کنید.

تاثیرات کرم ضدآفتاب فیزیکی یا فیزیکال بر پوست صورت:

کرم ضدآفتاب فیزیکی یا فیزیکال تاثیرات متعددی بر پوست صورت دارد. در ادامه به برخی از این تاثیرات اشاره می‌کنیم:

۱. محافظت از پوست در برابر اشعه خورشید: کرم ضدآفتاب فیزیکی با تشکیل لایه‌ای روی پوست، از ورود اشعه مضر خورشید و اثرات آن مانند آفتاب سوختگی، قرمزی و لکه‌های پوستی جلوگیری می‌کند.

۲. کاهش خطر سرطان پوست: استفاده منظم از کرم ضدآفتاب فیزیکی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد. این نوع کرم ضدآفتاب با جلوگیری از نفوذ اشعه فرابنفش به پوست، محافظت از DNA سلول‌های پوست را بهبود می‌بخشد.

۳. کاهش علائم پیری: اشعه خورشید می‌تواند علائم پیری پوست را تسریع کند. با استفاده از کرم ضدآفتاب فیزیکی، پوست از اثرات آسیب‌دهنده اشعه خورشید محافظت شده و علائم پیری مانند چین و چروک کاهش می‌یابد.

۴. حفظ رطوبت پوست: برخی از کرم‌های ضدآفتاب فیزیکی حاوی ترکیبات نرم‌کننده و مرطوب‌کننده هستند که به حفظ رطوبت طبیعی پوست کمک می‌کنند و از خشکی و خارش پوست جلوگیری می‌کنند.

۵. مناسب برای پوست حساس و مشکلات پوستی: کرم ضدآفتاب فیزیکی به دلیل عدم وجود ترکیبات شیمیایی قوی، برای پوست‌های حساس و مشکلات پوستی مانند آکنه مناسب است. این نوع کرم معمولاً از تحریکات کمتری برای پوست ایجاد می‌کند.

به طور کلی، استفاده منظم و صحیح از کرم ضدآفتاب فیزیکی می‌تواند به حفظ سلامت و جوانی پوست کمک کند.

تاثیرات کرم ضدآفتاب شیمیایی بر پوست صورت:

1. محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر: کرم های ضدِافتاب شیمیایی حاوی ترکیباتی هستند که می‌توانند از پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید محافظت کنند. این اشعه‌ها ممکن است باعث سوختگی، قرمزی و پیری زودرس پوست شوند. استفاده از کرم ضد افتاب شیمیایی می‌تواند این اثرات منفی را به حداقل برساند.

2. جلوگیری از سرطان پوست: اشعه‌های فرابنفش خورشید ممکن است باعث تغییرات در ساختار DNA سلول‌های پوست شوند و باعث بروز سرطان پوست گردند. استفاده از کرم ضدِفتاب شیمیایی می‌تواند این خطر را کاهش دهد و به جلوگیری از بروز سرطان پوست کمک کند.

3. کاهش علائم پیری: اشعه‌های خورشید باعث رشد آزاد رادیکال‌ها در پوست می‌شوند که باعث شکستن کلاژن و الاستین موجود در پوست می‌شوند. استفاده از کرم ضدِفتاب شیمیایی می‌تواند این اثرات منفی را به حداقل برساند و به تاخیر انداختن علائم پیری کمک کند.

4. حفظ سلامت پوست: استفاده از کرم ضد آفتاب شیمیایی می‌تواند پوست را در برابر خشکی، خارش، التهاب و سوختگی محافظت کند. این کرمها معمولاً حاوی ترکیبات نرم‌کننده و مرطوب‌کننده هستند که به حفظ سلامت و زیبایی پوست کمک می‌کنند.

5. سهولت استفاده: کرمهای ضدِآفتاب شیمیایی به راحتی روی پوست جذب می‌شوند و نیاز به تجدید نسبتاً کمتری دارند. این به معنای کمترین زمان و تلاش برای استفاده از محصول است.

6. تنوع محصولات: بازار کرم‌های ضدِ آفتاب شیمیایی پر از تنوع است و می‌توانید براساس نیازهای خود، کرمی را انتخاب کنید که مناسب ترین ترکیبات را برای پوست شما دارد. برخی از کرمها همچنین حاوی ترکیبات ضدآفتاب طبیعی هستند که می‌توانند برای افرادی که تمایل به استفاده از محصولات شیمیایی ندارند، گزینه مناسبی باشند.

به طور کلی، استفاده از کرم های ضد افتاب شیمیایی می‌تواند به حفظ سلامت و جلوگیری از بروز علائم پیری و سرطان پوست کمک کند. اما باید توجه داشت که هرچند استفاده از این محصولات مفید است، اما همچنان باید توجه کنیم که اشعه‌های خورشید را به طور کامل نمی‌توانند جلوگیری کنند و باید از سایر روش‌های محافظت از خود در برابر خورشید هم استفاده کرد.

معایب ضدآفتاب شیمیایی:

استفاده از کرم ضدآفتاب شیمیایی ممکن است برخی تاثیرات منفی بر روی پوست صورت داشته باشد. برخی از این تاثیرات عبارتند از:

۱. احتمال تحریک و حساسیت: برخی افراد ممکن است به ترکیبات شیمیایی موجود در کرم ضدآفتاب حساسیت نشان دهند و علائمی مانند خارش، قرمزی و سوزش را تجربه کنند.

۲. افزایش خطر بروز جوش و آکنه: برخی ترکیبات شیمیایی موجود در کرم ضدآفتاب ممکن است باعث انسداد منافذ پوست و افزایش تولید چربی شود، که می‌تواند به بروز جوش و آکنه منجر شود.

۳. اثرات جانبی ناشی از جذب نور خورشید: برخی ترکیبات شیمیایی موجود در کرم ضدآفتاب ممکن است با جذب نور خورشید و تبدیل آن به حرارت، اثرات جانبی مانند تحریک و التهاب پوست را ایجاد کنند.

۴. خشکی و ناراحتی پوست: برخی ترکیبات شیمیایی موجود در کرم ضدآفتاب ممکن است باعث خشکی و ترک‌خوردگی پوست شود و ناراحتی را افزایش دهند.

5. مقاومت به آفتاب: استفاده مداوم از کرم ضدآفتاب شیمیایی ممکن است منجر به کاهش تولید ملانین در پوست شود که می‌تواند باعث افزایش خطر سوختگی و آسیب ناشی از تابش UV شود.

بهتر است قبل از استفاده از کرم ضدآفتاب شیمیایی، با مشورت پزشک یا متخصص پوست، بهترین گزینه را برای نیازهای خود انتخاب کنید و تاثیرات جانبی را کاهش دهید.

معایب ضدآفتاب های فیزیکی یا فیزیکال برای پوست:

معایب ضدآفتاب های فیزیکی یا فیزیکال برای پوست عبارتند از:

1. لکه‌های سفید: ضدآفتاب های فیزیکی معمولاً دارای مواد معدنی مانند اکسید روی و تیتانیوم دی‌اکسید هستند که بر روی پوست قرار می‌گیرند و می‌توانند لکه‌های سفید را روی پوست ایجاد کنند، به خصوص در صورت استفاده بیش از حد.

3. کاهش تأثیرات مرطوب کننده: برخی از کرمهای ضدآفتاب فیزیکی ممکن است تأثیرات مرطوب کننده پوست را کاهش دهند.

3. جذب نشدن: ضدآفتاب‌های فیزیکی به علت ترکیبات معدنی خود، به طور کامل در پوست جذب نمی‌شوند و روی سطح پوست قرار می‌گیرند. این ممکن است باعث ایجاد یک لایه سفید و چرب روی پوست شود که برخی افراد ممکن است آن را ناخوشایند بدانند.

4. عدم مقاومت در برابر آب: ضدآفتاب‌های فیزیکی معمولاً دارای مقاومت کمتری در برابر آب هستند و ممکن است با تماس با آب و تعرق از پوست حذف شوند. به همین دلیل، باید بعد از شنا یا تعرق زیاد، ضدآفتاب را دوباره بر روی پوست مجدداً استفاده کرد.

5. قابلیت انسداد منافذ پوست: برخی ضدآفتاب‌های فیزیکی ممکن است منافذ پوست را انسداد کرده و باعث ایجاد جوش و تحریک پوست شوند، به خصوص در صورت استفاده بیش از حد.

6. قابلیت پخش نشدن: ضدآفتاب‌های فیزیکی به دلیل روشن بودن و عدم جذب در پوست، قابلیت پخش نشدن در زیر لایه های عمیق پوست را ندارند. این به معنی این است که ضدآفتاب فیزیکی تنها در سطح پوست اثر می‌گذارد و نمی‌تواند از آسیب ناشی از اشعه UV در عمق پوست جلوگیری کند.

7. قابلیت ایجاد حساسیت: برخی افراد ممکن است به ترکیبات معدنی موجود در ضدآفتاب های فیزیکی حساسیت داشته باشند و علائمی مانند خارش، قرمزی و تحریک پوست را تجربه کنند.

نتیجه گیری:

کرم‌های ضدآفتاب فیزیکی و شیمیایی دو نوع محصول متفاوت هستند که برای محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید استفاده می‌شوند. هر دو نوع کرم ضدآفتاب مزایا و معایب خود را دارند و در نهایت، انتخاب مناسب بستگی به نیازها و ترجیحات فرد دارد. کرم‌های ضدآفتاب فیزیکی شامل عوامل فیلتر کننده معدنی هستند. این کرم‌ها عمدتاً با تشکیل یک لایه حاکم بر پوست، اشعه‌های خورشید را از جذب پوست جلوگیری می‌کنند. کرم ضدآفتاب شیمیایی نوعی کرم است که با استفاده از ترکیبات شیمیایی، پوست را از اشعه‌های خورشید محافظت می‌کند. ترکیبات موجود در آن به عنوان فیلترهای محافظ عمل می‌کنند و با جذب و پراکندگی اشعه‌های خورشید، پوست را محافظت می‌کنند. این نوع کرم، نیاز به حدود 15-30 دقیقه برای جذب دارد تا به طور کامل اثر خود را نشان دهد. این نوع کرم ضدآفتاب برای پوست‌های عادی و معمولی مناسب است و به خوبی از راه پوست جذب می‌شود.

در این مقاله با تفاوت‌ها، عملکرد، فواید، معایب، تاثیرات و ترکیبات این دو نوع کرم آشنا شدیم و دانستیم که چگونه با استفاده از آن‌ها به مقابله با چروک و پیری پوست رفته و با گنجاندن آن در برنامه روتین مراقبت پوستی خود، پوستی شاداب و جوان داشته باشیم. البته توصیه می‌کنیم که قبل از استفاده از کرم ضدآفتاب، با مشورت گرفتن از پزشک یا متخصص پوست، بهترین گزینه را برای نیازهای خود انتخاب کنید و تاثیرات جانبی و عوارض احتمالی آن را کاهش دهید. اما همچنان باید توجه کنیم که اشعه‌های خورشید را به طور کامل نمی‌توانند جلوگیری کنند و باید از سایر روش‌های محافظت از خود در برابر خورشید هم استفاده کرد.